Εννοείται ότι τα χρήματα αυτά δεν δίνονταν εν λευκώ, αλλά με βάση συγκεκριμένο σχέδιο και προγραμματισμό δράσεων που παρουσίαζε το σχολείο (αρχική έγκριση) και στη βάση αποδείξεων και τιμολογίων με βάση αυτό τον προγραμματισμό γινόταν η αποπληρωμή των χρημάτων. Αυτό το ευρωπαϊκό πρόγραμμα σταμάτησε για την Ελλάδα πριν λίγα χρόνια, καθώς η προηγούμενη κυβέρνηση δεν ενδιαφέρθηκε να ανανεωθεί ή να συνεχιστεί με κάποιο τρόπο. Στο Υπουργείο Παιδείας ήταν πάρα πολύ απασχολημένοι με το να αλλάζουν κάθε τρεις και λίγο υπεύθυνους στα πόστα κι όχι με το πώς θα αξιοποιήσουν κονδύλια ευρωπαϊκά προς όφελος των σχολείων και της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης.
Η πορεία αυτή προς την κατρακύλα συνεχίστηκε τις τελευταίες ημέρες της προηγούμενης κυβέρνησης, όταν ερμήνευσαν υπουργική απόφαση με τέτοιο τρόπο που έκοβε στους εργαζόμενους στα Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης εκπαιδευτικούς το επίδομα των 110 ευρώ που έπαιρναν. Κι αυτό αφού είχε προηγηθεί πετσόκομμα του επιδόματος πιο πριν. Δε σταμάτησαν όμως εκεί. Έφτασαν στο σημείο να τους ζητάνε αναδρομικά πίσω το επίδομα αυτό για τα 2-3 τελευταία χρόνια, δηλαδή 2.000 – 3.000 ευρώ πίσω από κάθε εκπαιδευτικό!
Οι απαιτήσεις αυτές συνεχίστηκαν και μετά την κυβερνητική αλλαγή, ενώ προστέθηκε η εντολή για «πάγωμα» των δραστηριοτήτων των Κέντρων, στα μέσα της προηγούμενης σχολικής χρονιάς. Σταμάτησαν τότε τα Επιμορφωτικά Σεμινάρια για τους εκπαιδευτικούς, η παραγωγή διδακτικού υλικού για τα σχολεία και περιορίστηκαν οι επισκέψεις σχολείων στα Κέντρα.
Η όλη αυτή κατάσταση εννοείται ότι λειτουργούσε ήδη διαλυτικά για τα Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης. Τον Ιούνιο που έληγε η θητεία των εκπαιδευτικών που υπηρετούν στα Κέντρα, ζήτησε το Υπουργείο να κάνουν δήλωση όσοι επιθυμούν να παραμείνουν για μια ακόμη χρονιά, μέχρι να γίνει η προκήρυξη των θέσεων. Κι από τότε, ούτε φωνή ούτε ακρόαση από το Υπουργείο!
Εν τω μεταξύ, με δεδομένη την οικονομική κρίση και το μνημόνιο, τις περικοπές στους μισθούς, την πλήρη απαξίωση των εκπαιδευτικών που υπηρετούν στα Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης αλλά και της ίδιας της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης από την προηγούμενη και την τωρινή κυβέρνηση, άρχισε να υπάρχει κύμα φυγής των εκπαιδευτικών από τα Κέντρα προς τα σχολεία τους.
«Γιατί να πληρώνω 150-200 ευρώ κάθε μήνα σε βενζίνες για να πηγαίνω τόσα χιλιόμετρα μακριά από τον τόπο κατοικίας μου στο Κέντρο, όταν μπορώ να δουλεύω σε σχολείο δίπλα στο σπίτι μου, κι όταν το Υπουργείο όχι μόνο δεν αναγνωρίζει τη δουλειά μου, αλλά μου κόβει το μισθό και μου ζητάει πίσω 3.000 ευρώ;»
Αυτό το χαρακτηριστικό ερώτημα εκπαιδευτικού που υπηρετούσε σε ΚΠΕ τα λέει όλα, για την κυβέρνηση (διαχρονικά), για την «πράσινη ανάπτυξη» και τα «πράσινα άλογα» (ή «πράσσειν άλογα»), για τις προεκλογικές εξαγγελίες για προστασία του περιβάλλοντος και το μετεκλογικό κλείσιμο 69 Κέντρων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης σε ολόκληρη τη χώρα.
Τώρα, τις επόμενες ημέρες, η πρώην Υπεύθυνη του Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης του Βάμου θα παραδώσει το κλειδί του Κέντρου στον Περιφερειακό Διευθυντή Εκπαίδευσης Κρήτης. Ένα πλήρως εξοπλισμένο Κέντρο θα μείνει κλειδωμένο, κενό από εκπαιδευτικούς, έρημο από παιδιά, άδειο από δραστηριότητες που ο ελληνικός λαός κι η Ευρωπαϊκή Ένωση χρηματοδότησαν αδρά για να γίνονται.
Εάν παραμείνουν κλειστά τα Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, η εικόνα που θα μείνει στους πολίτες της Ελλάδας αλλά και διεθνώς, θα είναι ότι φτιάχτηκαν 69 Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης στην Ελλάδα όχι για να αλλάξουν συνειδήσεις και στάσεις ζωής της νεολαίας και των πολιτών σε φιλοπεριβαλλοντική κατεύθυνση, αλλά απλά και μόνο για να καταναλωθούν τα κονδύλια για τις εργολαβίες. Και μετά λένε γιατί έχει χάσει κάθε αξιοπιστία η πολιτική, γιατί δεν τους πιστεύουν οι πολίτες κλπ.
Φώτης Ποντικάκης
Γενικός Γραμματέας του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Ν. Χανίων
Εκλεγμένος με το ψηφοδέλτιο της Ενωτικής Αγωνιστικής Κίνησης (ΕΑΚ)
http://www.alfavita.gr/artro.php?id=8729
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου